ล่องเรือเที่ยวยุโรปสุดประทับใจ (เวนิส) – Mediterranean Cruise Trip (2)

Venice – Day 2

หลังจากนอนหลับพักเอาแรงกันให้หายเหนื่อย เราก็รีบตื่นแต่เช้าเพื่อออกท่องเวนิสกันค่ะ มันเป็นยามเช้าที่แสนสดชื่น อากาศเย็นประมาณ 10 องศานิดๆ มีหมอกลงจางๆ เราออกมาเดินเล่นรับลมหนาวกันแถวโรงแรมก่อน เพื่อสัมผัสชีวิตยามเช้าของผู้คนในเวนิสกัน จากนั้นก็เดินขึ้นไปชมวิวบนสะพานข้าม Grand Canal ตรงท่าเรือของสถานีรถไฟ Santa Lucia เพื่อดื่มด่ำกับทิวทัศน์ที่งดงามของเวนิสกันให้หายคิดถึง ฉันไม่ได้มาเที่ยวเวนิสนานมาก การได้กลับมาเยือนที่นี่อีกครั้ง และได้มองเห็นความงามของเวนิสผ่านม่านหมอกจางๆในตอนเช้าของต้นฤดูหนาว ก็ให้ความรู้สึกชวนฝันไปอีกแบบเลยทีเดียว

หลังจากดื่มด่ำกับทัศยนียภาพแรกของเวนิสกันพอให้หายคิดถึงแล้ว จุดหมายต่อไปของเราก็คือ San Marco Square ซึ่งเป็นแลนด์มาร์คที่สำคัญของเวนิส จริงๆระยะทางจากที่พักของเรา ไป San Marco Square นั้น ห่างกันค่อนข้างไกลโขอยู่ หลังจากสองจิตสองใจว่าจะนั่งเรือ หรือเดินไปดี เราเลยเลือกอย่างหลัง เพราะการได้เดินลัดเลาะไปตามตรอกซอกซอยอันแสนคดเคี้ยวของเวนิส ถือเป็นเสน่ห์เฉพาะตัวของเมืองนี้เลยจริงๆ และมันก็เป็นการเดินที่แสนจะมีความสุขค่ะ เพราะทุกย่างก้าวที่เดิน ก็ยิ่งทำให้เราหลงเสน่ห์ของเวนิสเข้าไปทุกขณะ ยิ่งอากาศดีขนาดนี้ เราแทบไม่รู้สึกเหนื่อยเลย อยากดื่มด่ำกับความสุขแบบนี้ไปนานๆ แทบจะไม่อยากให้ถึงจุดหมายเลยเสียด้วยซ้ำ 🙂

ครั้งก่อนที่มาเวนิสจำได้ว่านักท่องเที่ยวเยอะมาก เนื่องจากเป็นช่วงต้นฤดู spring ฉันแทบไม่ต้องทำอะไรนอกจากเดินไหลไปตามกระแสนักท่องเที่ยว ไม่นานก็ถึงจุดหมายที่ทุกคนรอคอย นั่นคือ San Marco Square เพียงแต่ครั้งนี้ เป็นช่วงฤดูหนาว นักท่องเที่ยวค่อนข้างบางตา เราจึงต้องใช้บริการของ Google Map ที่พาเราเดินลัดเลี้ยวไปตามตรอกซอกซอยต่างๆของเวนิส จนในที่สุด เมื่อฉันเห็นร้าน Gucci ร้านเก่า กับร้านรองเท้า Fratelli Rosetti ร้านดั้งเดิมเก่าแก่ที่ฉันใส่ประจำตั้งแต่สมัยวัยรุ่น เราก็เริ่มสะกิดกันว่าน่าจะใกล้ถึงแล้วล่ะ และก็เป็นดังคาด อีกเพียงแค่อึดใจเดียว เราก็มาโผล่ที่ San Marco Square ที่แสนจะงดงาม และเป็นสัญลักษณ์คู่เมืองเวนิสแล้ว ใครที่มาเวนิส คงจำความรู้สึกตื่นเต้นแบบนี้ได้ทุกคนนะคะ เพราะไม่ว่าเราจะมาเวนิสกี่ครั้ง ก็จะรู้สึกตื่นเต้น และดีใจทุกครั้งเมื่อได้เดินเข้ามาในจตุรัสแห่งนี้ ซึ่งความงดงาม อลังการของนาง ที่แม้แต่โคมไฟ ก็ยังเป็นสีชมพูอ่อนหวาน น่าจะเป็นสถานที่ในดวงใจของใครหลายคนแน่นอน ❤

คลองสวยๆของเวนิสระหว่างทาง

Beautiful Venice

San Marco Square

Bridge of Sighs

San Marco Square

With Gondolas at San Marco Square

โคมไฟสีชมพูที่เป็นเอกลักษณ์

และเมื่อยืนที่จตุรัสนี้ แล้วมองออกไปยังท้องทะเล Adriatic ที่อยู่เบื้องหน้า ก็จะเห็นเรือกอนโดล่า สัญลักษณ์สำคัญอีกอย่างของเมือง ซึ่งเป็นภาพที่งดงาม ติดตรึงใจมากค่ะ วันนั้น เราสามคนนั่งมองท้องทะเลได้เป็นชั่วโมงๆ แบบไม่มีเบื่อกันเลย ทุกคนลงความเห็นว่า เวนิสเป็นเมืองที่มีมนต์เสน่ห์ชวนให้หลงไหลมาก ไม่ว่าเราจะมาเยือนในฤดูไหนก็ตาม ยิ่งวันนั้น ใน conservatory เล็กๆแถวนั้น มีการจัดคอนเสิร์ตเพื่อบรรเลงบทเพลง The Four Seasons ของ Vivaldi (คีตกวีชาวเวนิส) ที่ไพเราะมาก จนเราต้องรีบวิ่งไปซื้อพิซซ่าจากร้าน Deli แถวนั้น มานั่งทาน โดยมีเสียงเพลงของ Vivaldi คลอไปด้วยเบาๆจนเราทานเสร็จ เศษพิซซ่าที่เหลือ ก็โยนให้นกแถวนั้นกิน นับเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากค่ะ เพราะไม่ว่าจะมองไปทางไหน ก็สวยงาม และรื่นรมย์ไปหมด ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส ดูมีความสุขกันถ้วนหน้า ❤

Venice's famous Gondodas — Venice’s famous Gondolas

หลังจากอิ่มกับพิซซ่า หม่ำเจลาโต้ให้หายอยาก และเดินเล่นแถวนั้นหลายรอบให้หายคิดถึงแล้ว คราวนี้ ก็มาถึงอีกแลนด์มาร์คหนึ่งที่สมควรแวะเวียนเข้าไป สำหรับคนที่ชอบดื่มคอกเทล (โดยเฉพาะ Bellini) ห้ามพลาดเลยนะคะ เพราะเราจะมาดื่มคอกเทล Bellini ต้นตำรับกัน เพราะไหนๆก็ทราบกันอยู่แล้วว่านอกจากเวนิสจะมีความงามอันเลื่องลือแล้ว นางยังเป็นต้นกำเนิดของคอกเทลสีชมพู ที่มีรสชาติละเอียดอ่อนอย่าง Bellini อีกด้วย โดยผู้ที่คิดค้นสูตรก็คือบาร์เทนเดอร์ผู้โด่งดังของยุคที่มีนามว่า Giuseppe Cipriani (ผู้ก่อตั้ง Harry’s Bar ที่เรากำลังจะเข้าไปเยือนนี่ล่ะค่ะ) โดย Bellini คือคอกเทลที่มีส่วนผสมของ Prosecco (Sparkling wine เวอร์ชั่นอิตาเลียน) กับ peach puree นำมาผสมกัน ได้ออกมาเป็นคอกเทลสีชมพูอมส้มอ่อนๆที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ซึ่งสีของคอกเทลนี่เองที่ทำให้ Cipriani หวนคิดถึงภาพวาดโทนสีชมพูอ่อนของนักบุญในสมัยศตวรรษที่ 15 ที่วาดโดยจิตรกรเอกชาวเวนิส Giovanni Bellini เขาเลยตั้งชื่อคอกเทลที่แสนโด่งดังแก้วนี้ว่า Bellini เพื่อเป็นเกียรติแก่จิตรกรท่านนั้นซะเลย

และร้าน Harry’s Bar ที่เรากำลังจะไปเยือน ก็คือร้านที่เปิดร่วมกันระหว่าง Harry Pickering มหาเศรษฐีหนุ่มชาว Boston (Bostonian) ที่ใช้ชีวิตอย่างหรูหราในเวนิสสมัยนั้น กับ Cipriani บาร์เทนเดอร์ชื่อดังแห่งยุค โดย Pickering นั้นเป็นลูกค้าประจำของบาร์ในโรงแรม Europa ที่ Cipriani ทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์อยู่ และจู่ๆ Pickering ก็หายหน้าหายตาไป พอ Cipriani ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ ก็ได้ความว่า Pickering กำลังถังแตกอยู่ เพราะโดนพ่อแม่ตัดออกจากกองมรดกเนื่องจากรับสภาพชีวิตเสเพล เอาแต่ดื่มเหล้าไปวันๆของลูกชายไม่ได้ Cipriani สงสาร เลยให้เงิน Pickering ยืมไป 10,000 ลีร์ หลังจากนั้นอีก 2 ปีให้หลัง Pickering กลับมา พร้อมกับคืนเงินให้ Cipriani 50,000 ลีร์ พร้อมกับคำขอบคุณ และข้อเสนอที่่ไม่มีใครกล้าปฏิเสธที่ว่า เงินดอกเบี้ยอีก 40,000 ลีร์นั้น เป็นจำนวนเงินที่มากพอที่จะเปิดบาร์ได้สักแห่ง แล้วเราจะตั้งชื่อบาร์นี้ว่า Harry’s Bar

และความโด่งดังของ Harry’s Bar ก็เริ่มต้นจากตรงนั้น ตั้งแต่ปี 1931 และขยายสาขาไปอีกหลายประเทศทั่วโลกภายใต้ชื่อ Cipriani อันแสนโด่งดัง ที่บริหารงานโดยทายาทของ Cipriani ทั้งหมด โดยเฉพาะ Harry’s Bar นั้น ได้กลายเป็นแหล่งสิงสถิตของเหล่าคนดังมากมาย ตั้งแต่นักเขียนชื่อก้องโลกอย่าง Ernest Hemingway (ที่เลิฟร้านนี้มาก ขนาดมีที่นั่งประจำ), Truman Capote ไปจนถึงเหล่ามหาเศรษฐีอย่าง Baron Philippe de Rothschild, Aristotle Onassis, Peggy Guggenheim ไปจนถึงผู้กำกับ และนักแสดงชื่อดังอย่าง Alfred Hitchcock, Charlie Chaplin, Orson Welles และ Woody Allen รวมถึงสุดยอดนางแบบอย่าง Naomi Campbell ด้วย

และวันนี้ เราก็จะตามรอย Hemingway มาดื่ม Bellini ต้นตำรับอันแสนโด่งดังที่ Harry’s Bar กันนะคะ โดยเราจะตั้งต้นจาก San Marco Square ถ้าเราหันหน้ามองทะเล ร้านจะอยู่ทางขวามือของจตุรัสนี้ ห่างไปประมาณ 200 เมตร (ถ้าไปทางซ้ายจะเจอ Bridge of Sighs และโรงแรม Danieli) โดยเราจะเดินเลียบทะเลไปเรื่อยๆ พอข้ามสะพานตรงท่าเรือใหญ่ที่อยู่ทางขวามือ ก็เดินมาอีกนิดเดียว จะเห็นซอยเล็กๆที่ชื่อ Calle Vallaresso ร้านอยู่ขวามือ เลยปากซอยไปนิดเดียว เป็นร้านแรก แทบไม่มีจุดสังเกตอะไรเลย เพราะปิดประตูตลอดเวลา ฉันเดินผ่านไปมา 2-3 รอบยังหาไม่เจอเลย ต้องสังเกตดีๆ ถึงจะเห็นค่ะ

พอเข้าไปแล้ว ก็อึ้งๆเล็กน้อย เพราะร้านเรียบมาก และค่อนข้างเล็ก ไม่ได้มีความอลังการงานสร้าง หรือตกแต่งด้วยแชนเดอเลียร์เวเนเชียนแบบตู้มๆ อย่างที่ฉันจินตนาการไว้เลย เป็นร้านในยุโรปที่ Traditional มากๆ เหมือนย้อนเวลากลับไปในอดีตที่บริกรใส่ทักซิโด้สีขาว เรียบ โก้ กิริยามารยาท gentlemanly และให้เกียรติสุภาพสตรีมากค่ะ พอได้ที่นั่ง ฉันก็สั่ง Bellini มาดื่มทันที หน้าตาออกมาเป็นแบบนี้ค่ะ

ฺFamous "Bellini" at Harry's Bar — ฺFamous “Bellini” at Harry’s Bar

และก็มีเรื่องให้อึ้งเล็กน้อย เมื่อเราเห็น Bellini ใส่แก้วน้ำธรรมดามาเลย (แทนที่จะเป็นแก้วแบบ Champagne Flute ให้โก้เก๋สมฐานะ) และก็ต้องอึ้งสองต่อกับราคา่ที่แสนแพงถึงแก้วละ 16.5 ยูโร (โอ้ แม่เจ้า) นี่คือ Bellini ที่แพงที่สุดในชีวิตที่ฉันเคยดื่มมาเลย แต่พอดื่มเข้าไปแล้ว ก็ต้องอึ้งอึกรอบ เพราะมันรสชาติดีม้ากกกกก (โอ้ แม่เจ้าอีกเหมือนกัน) เพราะนี่คือ Bellini ที่อร่อยที่สุดเท่าที่เคยดื่มเลยค่ะ หอมกลิ่นพีชอ่อนๆ สดชื่นมากค่ะ เขาผสม Prosecco กับ peach puree เข้ากันได้ดีเหลือเกิน รสชาติกลมกล่อมที่สุด ยิ่งดื่มแกล้มกับ Olives ยิ่งอร่อย (แถมที่ร้านใจดีมาก ให้ chicken croquette เป็น complimentary อีกจาน ซึ่งอร่อยมากมายค่ะ – แอบเหล่โต๊ะข้างๆแล้ว ไม่เห็นมีใครได้อย่างเราเลย ก็เลยแอบปลื้มนิดๆ) สรุปแล้ว คือประทับใจมากค่ะ Bellini อร่อยที่สุดจริงๆ ถึงจะแพง แต่ก็ใช่ว่าเราจะมานั่งดื่มที่เวนิสได้ทุกวัน ถือว่าซื้อประสบการณ์ดีกว่า ที่สำคัญคือ เขาบริการเราดีมาก (ไม่เห็นหยิ่งอย่างที่หลายคนใน Trip Advisor บ่นไว้เลย พนักงานน่ารักเกือบทุกคนนะคะ โดยเฉพาะพนักงาน 2 คนตรงเคาน์เตอร์บาร์นั้นน่ารักมาก บริการเราดีสุดๆเลยค่ะ ต้องขอชม ได้อารมณ์ประมาณ Brasserie Lipp ในปารีสน่ะค่ะเพียงแต่ที่นี่ราคาโหดกว่าเยอะ) อีกอย่างร้านนี้ เมื่อในปี 2001 Italian Ministry of Cultural Affairs ได้ประกาศให้ Harry’s Bar เป็น National Landmark ของอิตาลีไปแล้ว ถ้าใครสนใจ อยากดื่มด่ำกับบรรยากาศแบบยุโรปแท้ๆในบาร์ที่เป็นตำนานแบบนี้ พร้อมลิ้มรส Bellini ที่อร่อยที่สุด ก็อยากให้ลองนะคะ การได้นั่งดื่มคอกเทลในตำนาน ในร้านโปรดของคนดังระดับโลกมากมาย ถือเป็นประสบการณ์ที่ไม่ธรรมดาเลยทีเดียวค่ะ เพราะ Bellini ของเขารสชาติดีจริงๆ นี่ถ้าไม่ติดว่าแก้วละ 16.5 ยูโร มีหวังโดนฉันซ้ำไม่ต่ำกว่า 5 แก้วแน่นอน ❤